İnceleme Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Köy Enstitüleri Fen Bilimleri Etkinlik Örneklerinin STEM Yansımaları Açısından Değerlendirilmesi

Yıl 2022, Cilt: 4 Sayı: 1, 53 - 72, 30.06.2022
https://doi.org/10.47156/jide.1120752

Öz

Bu çalışmada 1943 Köy Enstitüleri öğretim programında yer alan Fen Bilimleri etkinlik örneklerinin STEM yaklaşımı açısından incelemesi amaçlanmıştır. Bu amaç doğrultusunda 1943 öğretim programında yer alan farklı derslerden seçilen 13 adet fen bilimleri etkinliği incelenmiştir. Etkinlikler Milli Eğitim Bakanlığı 2018 yılı Fen Bilimleri Dersi Öğretim Programı’ndaki kazanımlarda tam karşılığı olup olmamasına göre gruplandırılmıştır. Etkinliklerin STEM yaklaşımına uygunluğu analiz edilirken “Günlük hayattan gerçek bir hayat problemi içerme”, “Disiplinler arası ilişki içerme düzeyleri”, “Yenilenmiş Bloom Taksonomisindeki düzeyleri” ,“Etkinlik sonunda ürün ortaya çıkma durumları” ve “21.y.y becerilerini içerme durumları” ölçütleri kullanılmıştır. Araştırmada nitel araştırma yöntemlerinden doküman analizi yöntemi kullanılmış ve etkinlikler içerik analizine tabi tutulmuştur. İçerik analizi için belirlenen alt kategorilere bakılarak analiz tamamlanmıştır. İnceleme sonucunda Milli Eğitim Bakanlığı 2018 yılı Fen Bilimleri Dersi Öğretim Programı’ndaki kazanımlarda karşılığı olan ve tam karşılığı olmayan etkinliklerin STEM yaklaşımı uygunluk ölçütlerine göre durumları saptanmıştır. Frekans ve yüzde tablolarına işlenerek etkinliklerin STEM yaklaşımı yansımaları gözlenmiştir. Araştırma sonucunda etkinliklerin çoğunluğunun STEM yaklaşımı uygunluk ölçütlerinin hepsini sağlamasından dolayı 1943 öğretim programında STEM yaklaşımı yansımalarının olduğu gözlenmiştir. Fen Bilimleri Dersi Öğretim Programı hazırlanırken 1943 öğretim programındaki etkinliklerden yaranılabilmesi bu çalışmanın önerileri arasında yer almaktadır.

Kaynakça

  • Akdoğan M, E. (2016). Köy Enstitülerinde eğitim anlayışı ve tarih ve yurttaşlık bilgisi öğretimi. Doktora tezi, Atatürk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.
  • Akdoğan M, E. (2017). Köy enstitülerinde coğrafya öğretimi. Tarih Okulu Dergisi, (31), 12(3). 235-273.
  • Almalı, S. (2018). Ortaokul 8.sınıflar basit makineler ünitesine Köy Enstitüleri örneklerinin yansımaları. Yüksek Lisans Tezi, Mersin Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Mersin.
  • Arı, A. (2013). Bilişsel alan sınıflamasında yenilenmiş Bloom, SOLO, Fink, Dettmer taksonomileri ve uluslararası alanda tanınma durumları. Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 6(2), 259-290.
  • Arslan, A. (2013). Araştırma-sorgulama ve model tabanlı araştırma –sorgulama ortamlarında öğretmen adaylarının bilimsel süreç becerilerinin ve kavramsal değişim süreçlerinin incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
  • Aykanat, Ş. (2008). Köy Enstitüleri ve çoklu zekâ ilişkisi. Yüksek Lisans Tezi, Celal Bayar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Manisa.
  • Bahar, M., Yener, D., Yılmaz, M., Emen, H., & Gürer, F. (2018). 2018 Fen Bilimleri öğretim programı kazanımlarındaki değişimler ve fen teknoloji matematik mühendislik (STEM) entegrasyonu. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 18 (2), 702-735.
  • Baltacı, A. (2017). Nitel veri analizinde Miles-Huberman modeli. Ahi Evran Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 3(1), 1-15.
  • Bybee, R. W. (2013). The case for STEM education: challenges and opportunities. Virginia: NSTA Press, 116p. https://static.nsta.org/pdfs/samples/PB337Xweb.pdf sayfasından 09.05.2021 tarihinde erişilmiştir.
  • Ceylan, B. (2020). Köy Enstitülerinde uygulanan eğitim programlarının çoklu zekâ kuramı açısından incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Sivas Cumhuriyet Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Sivas.
  • Çepni, S., Ayas, A., Johnson, D., & Turgut, M. F. (1997). Fizik öğretimi. Ankara: YÖK/Dünya Bankası Milli Eğitimi Geliştirme Projesi, Hizmet Öncesi Öğretmen Eğitimi.
  • Çepni, S., & Çil, E. (2009). Fen ve teknoloji programı ilköğretim 1. ve 2. kademe öğretmen el kitabı. Ankara: Pegem Akademi.
  • Çepni, S. (2021). Fen öğretim programlarının STEM perspektifinden analizi. STEM Öğretmen Enstitüleri Kongresi’nde sunulmuş bildiri, BİLTEM (STEM) Öğretmen Enstitüsü, Muş. Çevrimiçi gerçekleşmiştir.
  • Gül, S. S., & Alican, A. (2014). Cumhuriyet Modernleşmesinin Anadolu Ateşi: Köy Enstitüleri. Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (10), 12-27.
  • Gökçe, Y. (2010). Köy Enstitüleri ve fen eğitimi. Yüksek Lisans Tezi, Muğla Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Muğla.
  • Gümüşoğlu F. (2015). Eğitim tarihimizde özgün bir uygulama olan Köy Enstitüleri 75 yaşında!. Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (10), 9-10.
  • Güven, Ç., Selvi, M., & Benzer, S. (2018) 7E öğrenme modeli merkezli STEM etkinliğine dayalı öğretim uygulamalarının akademik başarıya etkisi. Anemon Muş Alparslan Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 6(18), 73-80.
  • Hynes, M., Portsmore, M., Dare, E., Milto, E., Rogers, C., Hammer, D., & Carberry, A. (2011). Infusing engineering design into high school STEM courses. https://digitalcommons.usu.edu/cgi/viewcontent.cgi?article=1165&context=ncete_publications sayfasından 24.11.2021 tarihinde erişilmiştir.
  • Karasar, N. (2005). Bilimsel araştırma yöntemi. (15. baskı). Ankara: Nobel.
  • Kocabaş, K. (2014,). Köy Enstitüleri ve fen eğitimi. Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (10), 62-73.
  • Krathwohl, D. R. (2002). A revision of Bloom's taxonomy: an overview. Theory İnto Pratice, 41 (4), 212-218. https://www.depauw.edu/files/resources/krathwohl.pdf sayfasından 9.12.2021 tarihinde erişilmiştir.
  • Maarif Vekilliği. (1943). Köy Enstitüleri öğretim programı. Ankara: Maarif Matbaası.
  • MEB. (2016). STEM Eğitimi Raporu. Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı, Yenilik ve Eğitim Teknolojileri Genel Müdürlüğü (YEĞİTEK).
  • MEB. (2018a). Fen Bilimleri dersi öğretim programı (İlkokul ve Ortaokul 3, 4, 5, 6, 7 ve 8. Sınıflar). Ankara: MEB.
  • MEB. (2018c). Matematik dersi öğretim programı (İlkokul ve Ortaokul 3, 4, 5, 6, 7 ve 8. Sınıflar). Ankara: MEB
  • MEB. (2019). Kazanım merkezli STEM uygulamaları. T.C. Millî Eğitim Bakanlığı Özel Öğretim Kurumları Genel Müdürlüğü Ankara: MEB
  • Moore, T., & Richards L. G. (2012). P-12 engineering education research and practice. Introduction to a Special Issue of Advances in Engineering Education, 3 (2), 1-9 https://advances.asee.org/wp-content/uploads/vol03/issue02/papers/aee-vol03 issue02-p01.pdf. Sayfasından 23.01.2022tarihinde erişilmiştir.
  • Morrison, J. (2006). TIES STEM education monograph series, attributes of STEM education. Baltimore, MD: TIES, 3. http://www.wytheexcellence.org/media/STEM_Articles.pdf sayfasından 22.01.2022 tarihinde erişilmiştir.Miles, M. B. & Huberman, A. M. (1994). An Expanded Sourcebook Qualitative Data Analysis. (Second Edition). California: Sage Publications, Inc.https://vivauniversity.files.wordpress.com/2013/11/milesandhuberman1994.pdfSayfasından 25.01.2022 tarihinde erişilmiştir.
  • Ortaş, İ. (2005). Ülkemizin kaçırdığı en büyük eğitim projesi: Köy Enstitüleri. Pivolka, 4(17), 3-5.
  • Özçelik, A., Akgündüz, D. (2018). Üstün/Özel yetenekli öğrencilerle yapılan okul dışı STEM eğitiminin değerlendirilmesi. Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 8 (2), 334-351.
  • Partnership for 21st Century Learning (2019). Framework for 21st century learnıng defınıtıons. http://static.battelleforkids.org/documents/p21/P21_Framework_DefinitionsBFK.pdf sayfasından 12.12.2021 tarihinde erişilmiştir.
  • Stohlmann, M., Moore, T., & Roehrig, G. (2012). Considerations for teaching integrated STEM education. Journal of Pre-College Engineering Education Research., 2(1), 28–34. https://docs.lib.purdue.edu/cgi/viewcontent.cgi?article=1054&context=jpeer sayfasından 15.12.2021 tarihinde erişilmiştir.
  • Şimşek, G., & Mercanoğlu, C. (2018). Bir planlama örneği olarak Köy Enstitüleri deneyimi. Planlama 28(3), 261-281.
  • Tezcan, G. (2019). Ortaokul Fen Bilimleri ders kitaplarında yer alan etkinliklerin bilim, teknoloji, mühendislik ve matematik yaklaşımına uygunluğunun incelenmesi ve öğretmen görüşleri. Yüksek Lisans Tezi, Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Van.
  • Tural, A. (2016). Türk eğitim tarihinde alternatif bir model: Köy Enstitüleri. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 4(2), 17-21.
  • Türkoğlu, P. (2000). Tonguç ve Enstitüleri. İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür.
  • Uz, A. (2008). Köy Enstitülerinde verilen görsel sanatlar eğitiminin günümüz görsel sanat eğitimi açısından değerlendirilmesi. Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Varol, T. A. 2020.Köy enstitüsü sisteminin tarihsel temelleri. Yüksek Lisans Tezi, Uludağ Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Bursa.
  • Yamak, H., Bulut, N., & Dündar, S. (2014). 5.Sınıf öğrencilerinin bilimsel süreç becerileri ile fene karşı tutumlarına fetemm etkinliklerinin etkisi. GEFAD / GUJGEF, 34(2), 249-265.
  • Yaman, C., Özdemir, A., & Akar Vural, R. (2018). STEM uygulamaları öğretmen öz-yeterlik ölçeğinin geliştirilmesi: bir geçerlik ve güvenirlik çalışması. Adnan Menderes Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5(2), 93 - 104.
  • Yıldırım, A., & Şimşek, H. (2011). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin.
  • Yıldırım, B., & Altun, Y. (2015). STEM eğitim ve mühendislik uygulamalarının fen bilgisi laboratuvar dersindeki etkilerinin incelenmesi. El-Cezerî Fen ve Mühendislik Dergisi, 2(2), 28-40.
  • Yıldırım, B. (2020). Köy Enstitülerinden STEM öğretmen enstitülerine. Ankara: Nobel Akademik.
  • Yoldas, C., & Kantürk, G. (2004). Köy Enstitülerinde öğretmen-öğrenci özellikleri. Yeniden imece Dergisi, 3, 74-77. http://www3.weforum.org/docs/WEF_TheGlobalCompetitivenessReport2020.pdf sayfasından 25.09.2021 tarihinde erişilmiştir.

An Investigation of the Science Lesson Activity Examples in the Village Institute Curriculum in terms of the Traces of the STEM Approach

Yıl 2022, Cilt: 4 Sayı: 1, 53 - 72, 30.06.2022
https://doi.org/10.47156/jide.1120752

Öz

In this study, the science course activity examples in the 1943 Village Institutes curriculum were examined in terms of STEM approach. In line it this purpose, the researcher studied on 13 science course activities which are derived from 1943 Village Institute curriculum. The activities are classified according to whether they correspond to the achievements in the 2018 Science course curriculum of the Ministry of National Education. When analyzing the suitability of the activities to the STEM approach, five criteria were taken into consideration. These are “Involving a real-life problem from everyday life”, “The level to which the achievements addressing the interdisciplinary approach”, “Their level of cognitive learning in Revised Bloom Taxonomy”, “The possibility of a product as an outcome at the end of the activity”, “The extent to which they include the 21st century skills”. In the research, the document analysis method, one of the qualitative research methods, was used and the activities were subjected to content analysis. The analysis was carried out by referring to the subcategories of content analysis. As a result of the examination, the conditions of the activities that have and do not have a full equivalent in the 2018 Science course curriculum of the Ministry of National Education were determined according to the STEM approach eligibility criteria. By creating frequency and percentage tables, the compliance of the activities with the STEM approach was elucidated. At the end of the research, the majority of the activities meet all the eligibility criteria for the STEM approach. Accordingly, it is observed that the 1923 curriculum had the traces of STEM approach. This research proposes to include and benefit from the activities in the 1943 Village Institute curriculum while preparing the Science course curriculum.

Kaynakça

  • Akdoğan M, E. (2016). Köy Enstitülerinde eğitim anlayışı ve tarih ve yurttaşlık bilgisi öğretimi. Doktora tezi, Atatürk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.
  • Akdoğan M, E. (2017). Köy enstitülerinde coğrafya öğretimi. Tarih Okulu Dergisi, (31), 12(3). 235-273.
  • Almalı, S. (2018). Ortaokul 8.sınıflar basit makineler ünitesine Köy Enstitüleri örneklerinin yansımaları. Yüksek Lisans Tezi, Mersin Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Mersin.
  • Arı, A. (2013). Bilişsel alan sınıflamasında yenilenmiş Bloom, SOLO, Fink, Dettmer taksonomileri ve uluslararası alanda tanınma durumları. Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 6(2), 259-290.
  • Arslan, A. (2013). Araştırma-sorgulama ve model tabanlı araştırma –sorgulama ortamlarında öğretmen adaylarının bilimsel süreç becerilerinin ve kavramsal değişim süreçlerinin incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
  • Aykanat, Ş. (2008). Köy Enstitüleri ve çoklu zekâ ilişkisi. Yüksek Lisans Tezi, Celal Bayar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Manisa.
  • Bahar, M., Yener, D., Yılmaz, M., Emen, H., & Gürer, F. (2018). 2018 Fen Bilimleri öğretim programı kazanımlarındaki değişimler ve fen teknoloji matematik mühendislik (STEM) entegrasyonu. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 18 (2), 702-735.
  • Baltacı, A. (2017). Nitel veri analizinde Miles-Huberman modeli. Ahi Evran Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 3(1), 1-15.
  • Bybee, R. W. (2013). The case for STEM education: challenges and opportunities. Virginia: NSTA Press, 116p. https://static.nsta.org/pdfs/samples/PB337Xweb.pdf sayfasından 09.05.2021 tarihinde erişilmiştir.
  • Ceylan, B. (2020). Köy Enstitülerinde uygulanan eğitim programlarının çoklu zekâ kuramı açısından incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Sivas Cumhuriyet Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Sivas.
  • Çepni, S., Ayas, A., Johnson, D., & Turgut, M. F. (1997). Fizik öğretimi. Ankara: YÖK/Dünya Bankası Milli Eğitimi Geliştirme Projesi, Hizmet Öncesi Öğretmen Eğitimi.
  • Çepni, S., & Çil, E. (2009). Fen ve teknoloji programı ilköğretim 1. ve 2. kademe öğretmen el kitabı. Ankara: Pegem Akademi.
  • Çepni, S. (2021). Fen öğretim programlarının STEM perspektifinden analizi. STEM Öğretmen Enstitüleri Kongresi’nde sunulmuş bildiri, BİLTEM (STEM) Öğretmen Enstitüsü, Muş. Çevrimiçi gerçekleşmiştir.
  • Gül, S. S., & Alican, A. (2014). Cumhuriyet Modernleşmesinin Anadolu Ateşi: Köy Enstitüleri. Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (10), 12-27.
  • Gökçe, Y. (2010). Köy Enstitüleri ve fen eğitimi. Yüksek Lisans Tezi, Muğla Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Muğla.
  • Gümüşoğlu F. (2015). Eğitim tarihimizde özgün bir uygulama olan Köy Enstitüleri 75 yaşında!. Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (10), 9-10.
  • Güven, Ç., Selvi, M., & Benzer, S. (2018) 7E öğrenme modeli merkezli STEM etkinliğine dayalı öğretim uygulamalarının akademik başarıya etkisi. Anemon Muş Alparslan Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 6(18), 73-80.
  • Hynes, M., Portsmore, M., Dare, E., Milto, E., Rogers, C., Hammer, D., & Carberry, A. (2011). Infusing engineering design into high school STEM courses. https://digitalcommons.usu.edu/cgi/viewcontent.cgi?article=1165&context=ncete_publications sayfasından 24.11.2021 tarihinde erişilmiştir.
  • Karasar, N. (2005). Bilimsel araştırma yöntemi. (15. baskı). Ankara: Nobel.
  • Kocabaş, K. (2014,). Köy Enstitüleri ve fen eğitimi. Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (10), 62-73.
  • Krathwohl, D. R. (2002). A revision of Bloom's taxonomy: an overview. Theory İnto Pratice, 41 (4), 212-218. https://www.depauw.edu/files/resources/krathwohl.pdf sayfasından 9.12.2021 tarihinde erişilmiştir.
  • Maarif Vekilliği. (1943). Köy Enstitüleri öğretim programı. Ankara: Maarif Matbaası.
  • MEB. (2016). STEM Eğitimi Raporu. Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı, Yenilik ve Eğitim Teknolojileri Genel Müdürlüğü (YEĞİTEK).
  • MEB. (2018a). Fen Bilimleri dersi öğretim programı (İlkokul ve Ortaokul 3, 4, 5, 6, 7 ve 8. Sınıflar). Ankara: MEB.
  • MEB. (2018c). Matematik dersi öğretim programı (İlkokul ve Ortaokul 3, 4, 5, 6, 7 ve 8. Sınıflar). Ankara: MEB
  • MEB. (2019). Kazanım merkezli STEM uygulamaları. T.C. Millî Eğitim Bakanlığı Özel Öğretim Kurumları Genel Müdürlüğü Ankara: MEB
  • Moore, T., & Richards L. G. (2012). P-12 engineering education research and practice. Introduction to a Special Issue of Advances in Engineering Education, 3 (2), 1-9 https://advances.asee.org/wp-content/uploads/vol03/issue02/papers/aee-vol03 issue02-p01.pdf. Sayfasından 23.01.2022tarihinde erişilmiştir.
  • Morrison, J. (2006). TIES STEM education monograph series, attributes of STEM education. Baltimore, MD: TIES, 3. http://www.wytheexcellence.org/media/STEM_Articles.pdf sayfasından 22.01.2022 tarihinde erişilmiştir.Miles, M. B. & Huberman, A. M. (1994). An Expanded Sourcebook Qualitative Data Analysis. (Second Edition). California: Sage Publications, Inc.https://vivauniversity.files.wordpress.com/2013/11/milesandhuberman1994.pdfSayfasından 25.01.2022 tarihinde erişilmiştir.
  • Ortaş, İ. (2005). Ülkemizin kaçırdığı en büyük eğitim projesi: Köy Enstitüleri. Pivolka, 4(17), 3-5.
  • Özçelik, A., Akgündüz, D. (2018). Üstün/Özel yetenekli öğrencilerle yapılan okul dışı STEM eğitiminin değerlendirilmesi. Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 8 (2), 334-351.
  • Partnership for 21st Century Learning (2019). Framework for 21st century learnıng defınıtıons. http://static.battelleforkids.org/documents/p21/P21_Framework_DefinitionsBFK.pdf sayfasından 12.12.2021 tarihinde erişilmiştir.
  • Stohlmann, M., Moore, T., & Roehrig, G. (2012). Considerations for teaching integrated STEM education. Journal of Pre-College Engineering Education Research., 2(1), 28–34. https://docs.lib.purdue.edu/cgi/viewcontent.cgi?article=1054&context=jpeer sayfasından 15.12.2021 tarihinde erişilmiştir.
  • Şimşek, G., & Mercanoğlu, C. (2018). Bir planlama örneği olarak Köy Enstitüleri deneyimi. Planlama 28(3), 261-281.
  • Tezcan, G. (2019). Ortaokul Fen Bilimleri ders kitaplarında yer alan etkinliklerin bilim, teknoloji, mühendislik ve matematik yaklaşımına uygunluğunun incelenmesi ve öğretmen görüşleri. Yüksek Lisans Tezi, Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Van.
  • Tural, A. (2016). Türk eğitim tarihinde alternatif bir model: Köy Enstitüleri. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 4(2), 17-21.
  • Türkoğlu, P. (2000). Tonguç ve Enstitüleri. İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür.
  • Uz, A. (2008). Köy Enstitülerinde verilen görsel sanatlar eğitiminin günümüz görsel sanat eğitimi açısından değerlendirilmesi. Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Varol, T. A. 2020.Köy enstitüsü sisteminin tarihsel temelleri. Yüksek Lisans Tezi, Uludağ Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Bursa.
  • Yamak, H., Bulut, N., & Dündar, S. (2014). 5.Sınıf öğrencilerinin bilimsel süreç becerileri ile fene karşı tutumlarına fetemm etkinliklerinin etkisi. GEFAD / GUJGEF, 34(2), 249-265.
  • Yaman, C., Özdemir, A., & Akar Vural, R. (2018). STEM uygulamaları öğretmen öz-yeterlik ölçeğinin geliştirilmesi: bir geçerlik ve güvenirlik çalışması. Adnan Menderes Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5(2), 93 - 104.
  • Yıldırım, A., & Şimşek, H. (2011). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin.
  • Yıldırım, B., & Altun, Y. (2015). STEM eğitim ve mühendislik uygulamalarının fen bilgisi laboratuvar dersindeki etkilerinin incelenmesi. El-Cezerî Fen ve Mühendislik Dergisi, 2(2), 28-40.
  • Yıldırım, B. (2020). Köy Enstitülerinden STEM öğretmen enstitülerine. Ankara: Nobel Akademik.
  • Yoldas, C., & Kantürk, G. (2004). Köy Enstitülerinde öğretmen-öğrenci özellikleri. Yeniden imece Dergisi, 3, 74-77. http://www3.weforum.org/docs/WEF_TheGlobalCompetitivenessReport2020.pdf sayfasından 25.09.2021 tarihinde erişilmiştir.
Toplam 44 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Eğitim Üzerine Çalışmalar
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Ömer Saylar 0000-0002-6837-2981

Arzu Işıldak 0000-0002-4901-4353

Yayımlanma Tarihi 30 Haziran 2022
Yayımlandığı Sayı Yıl 2022 Cilt: 4 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Saylar, Ö., & Işıldak, A. (2022). Köy Enstitüleri Fen Bilimleri Etkinlik Örneklerinin STEM Yansımaları Açısından Değerlendirilmesi. Journal of Individual Differences in Education, 4(1), 53-72. https://doi.org/10.47156/jide.1120752