Erciyes Üniversitesi Veteriner Fakültesi Dergisi

Öz

Bu çalışmada, İstanbul ilinde klinik, poliklinik, bakım-barınma ve rehabilitasyon hizmeti veren 26 küçük hayvan kuruluşunda saptanan deri hastalıklarının değerlendirilmesi yapılmıştır. Çalışmada 653’ü köpek ve 347’si kedi olmak üzere toplam 1000 deri hastalığı olan olgu değerlendirilmiştir. Köpeklerin 256’sı (%39.2) genç (0-2), 153’ü (%23.5) orta yaş (2-5) ve 244’ü (%37.3) yaşlı (5-13); kedilerin ise 164’ü (%47.3) genç (0-2), 92’si (%27) orta yaş (2-7) ve 91’i (%26) ise yaşlı (7-19) hayvanlardan oluşmaktaydı. Yapılan değerlendirme sonucunda hastalıkların 276’sı kaşıntılı dermatozlar [kedi: 103 (%29.7); köpek: 173 (%26.5)], 210’unda sinüs oluşumuyla karakterize olan hastalıklar [kedi: 66 (%19); kö-pek: 144 (%21.9)], 122’sinde uyuz [kedi: 8 (%2.3); köpek: 114 (%17.4)], 98’i dermatofitozis [kedi: 54 (%15.6); köpek: 44 (%6.7)], 87’sinde nodüler dermatozlar [kedi: 28 (%8); köpek: 59 (%9)], 64’ünde komplike vakalar [kedi: 2 (%0.6); kö-pek: 62 (%9.5)], 31’inde apse [kedi: 22 (%6.3); köpek: 9 (%1.4)], 24’ünde çevresel dermatozlar [kedi: 11 (%3.2); köpek: 13 (%1.9)], 16’sında otitis externa [kedi: 3 (%0.9); köpek: 13(%2)], 13’ünde ülseratif dermatozlar [kedi: 6 (%1.7); köpek: 7 (%1)]), 12’sinde endokrin dermatozlar [kedi: 3 (%0.9); köpek: 9 (%1.4)], 11’inde yağlı kuyruk sendromu [kedi: 11 (%3.2)], 10’unda othematom [kedi: 2 (%0.6); köpek: 8 (%1.2)], 7’sinde kabuklanma ve pullanma ile karakterize hastalıklar [kedi: 2 (%0.6); köpek: 5 (%0.8)], 4’ünde fotosensibilizasyon [kedi: 4 (%1.2)], 3’ünde cushing sendrom [köpek: 3 (%0.5)], 3’ü atopi [kedi: 3 (%0.9)], 3’ünde interdigital dermatit [köpek: 3 (%0.5)] 3’ünde miyasis [köpek: 3 (%0.5)], 2’inde leismaniasis [köpek: 2 (%0.3)] ve 1’inde yaz dermatitinden [köpek: 1 (%0.2)] de görülmüştür. Sonuç olarak; kedi ve köpeklerdeki deri hastalıkları ile ırk, cins, yaş, beslenme, barınma ve bakım gibi faktörler arasında yakın bir ilişkinin olduğu saptanmıştır.