Edebi Eleştiri Dergisi

Öz

Suavi Koçer 1909 yılında İstanbul’da dünyaya gelmiştir. İyi bir eğitim alan şair; amelelik, bankacılık ve gazetecilik gibi çeşitli işlerde çalışmıştır. Önceleri Garip Akımı ile adı anılmış daha sonra unutulmaya yüz tutmuştur. Bütün şiirlerini Uzay Yolcuları adlı şiir kitabında toplamıştır. Şair şiirlerinde uzay temasına ağırlık verdiğinden “uzay şairi” olarak anılmıştır. Suavi Koçer’in şiir anlayışı Uzay Yolcuları adlı şiir kitabına bakılarak anlaşılabilir. Bu kitapta şair çoğunlukla uzay ile ilgili şiirler yazmış ve buna bağlı olarak kozmik unsurlara dayanan bir şiir dili kullanmıştır. Elbette şair bu kitabında uzay konusu dışında farklı temalar da işlemiştir. Aşk temi, sosyal konular, tabiat olayları, tarihsel gelişim, modern zaman gibi konulara da değinin şair bu konuları kendi bakış açısına göre işlemiştir. Şair Uzay Yolcuları adlı tek şiir kitabında gemi kavramını ve diğer deniz taşıtlarını sıklıkla kullanmıştır. Biz bu çalışmamızda Suavi Koçer’in Uzay Yolcuları adlı şiir kitabında gemi imgesini tahlil etmeye çalıştık. Şair bu kitabında gemi ve diğer deniz taşıtlarını kullanarak imge oluşturmaya çalışmış ve özgün sayılabilecek bir imge dünyası kurmuştur. Bazı şiirlerinde ölümü veya yolculuğu simgelemek için gemi kavramını kullanırken bazı şiirlerinde de hayat mücadelesini anlatmak için bu kavramdan faydalanmıştır. Şair bu klasik kullanımların yanında orijinal imgeler de bulmuştur. Söz gelimi bazı şiirlerinde uzay gemisini veya modern zamanı anlatmak için bu kavramlardan faydalanmıştır. Bu kullanımlar Türk edebiyatı için yeni ve orijinal imgeler olmuştur. Bununla birlikte geminin görme organına benzetilmesi, ümidi veya ümitsizliği simgelemesi yine orijinal kullanımlardır. Hz. Nuh’un gemisinin şiirinde yer alması ise klasik sayılabilecek bir imgedir.